Klub książki zaprasza wszystkich zainteresowanych do udziału w spotkaniu.
Człowiek o sobie samym dowiaduje się najwięcej w sytuacjach skrajnych, ekstremalnych, nietypowych. Wyrzucony z kolein rutyny, przekraczając granice codzienności, opuszczając utarte i poznane szlaki, przekonuje się, jak wygląda jego reakcja na bodźce równie intensywne, co niezwykłe. Uświadamia sobie, jak wiele w życiu zależy od ślepego trafu.
Joseph Conrad, znany też jako Józef Korzeniowski (1857 – 1924), angielski pisarz polskiego pochodzenia, w powieści W oczach Zachodu przedstawia losy Cyryla Sidorowicza Razumowa, młodego Rosjanina, który stara się prowadzić spokojne życie, jednak zostaje wplątany w polityczną intrygę związaną z zamachem na życie ważnego przedstawiciela władzy. Razumow, mimo że unika wszelkich rewolucyjnych kręgów, zostaje wciągnięty w niebezpieczną grę, która prowadzi go do Szwajcarii. Książka dotyczy nie tylko osobistego dramatyzmu bohatera, ale także przedstawia krytyczne spojrzenie na Rosję i jej społeczeństwo. Conrad ukazuje specyficzną bierność Rosjan, ich łatwość w poddawaniu się ideom i autorytetom, co prowadzi do autokratycznej władzy i rewolucji. Powieść jest także analizą sposobu postrzegania Rosji przez Zachód, ujawniając moralny cynizm, który łączy zarówno carat, jak i rewolucjonistów. Conrad przedstawia Rosję jako kraj, w którym wolność jest postrzegana jako aberracja, a rewolucyjni działacze stają się podobni do tych, których pragną obalić.
Narracja, prowadzona przez starszego Anglika, jest złożona i pełna refleksji, które sugerują, że rzeczywistość może być wykrzywiona przez nasze projekcje i oczekiwania. Książka, mimo powolnej akcji, oferuje głębokie przemyślenia na temat polityki, władzy i natury człowieka, oraz zadaje pytania o wiarygodność narracji i granice fikcji literackiej.
Powieść “W oczach Zachodu” jest jedynym w twórczości Conrada wyrazem przemyśleń i uczuć związanych z Rosją, jej rolą polityczną i jej przyszłością, a zarazem utworem najbardziej bezpośrednio odnoszącym się do współczesności i do rzeczywistych osób i wydarzeń. A pisząc o Rosji – najpotężniejszym z mocarstw, które pod koniec XVIII wieku rozdzieliły między siebie ziemie Rzeczpospolitej – pamiętał, że pisze równocześnie o Polsce.
More: blog klubu Klub Polskiej Książki w Seattle
